Υπάρχουν πολλές μορφές ανειλικρινών συμπεριφορών που σχεδόν όλοι μας παρουσιάζουμε. Η προσωπικοτητα μας δεν είναι πραγματική, δεν συμπεριφερόμαστε όπως πραγματικά είμαστε, αλλά όπως επιλέγουμε να φαινόμαστε προς τους άλλους.
Γενικότερα λειτουργούμε, θα έλεγα ζούμε μέσα από τις μάσκες μας . Θες και το μυαλό μας κυριαρχεί χωρίς ίχνος συναισθημάτων. Λες και δεν έχουμε καρδιά. Μέσα από τις μάσκες ζούμε, όπως πολύ ωραία περιγράφεται στην Χ.Φ.Δ στον ακόλουθο σύνδεσμο: Με …μάσκες
- Λέμε «ΧΟΝΤΡΌ ΨΈΜΑ» π.χ. στον(στην) σύντροφό μας για να καλύψουμε κάποια εξωσυζυγική σχέση, στον εαυτό μας όταν καυχόμαστε για πράγματα που έχουμε κάνει, με σκοπό να εντυπωσιάσουμε τους άλλους …
- Προτιμάμε τα «ΛΕΥΚΆ ΨΈΜΑΤΑ», που μοιάζουν αβλαβή, όμως κρύβουν την αλήθεια, όπως π.χ. όταν κρύβουμε την πραγματική μας ηλικία, τα αληθινά μας συναισθήματα για κάτι ή για κάποιον κλπ …
- Μεταλλασσόμαστε και δεν ΕΊΜΑΣΤΕ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΊΜΑΣΤΕ. Όταν αλλάζουμε την συμπεριφορά μας ανάλογα με το που βρισκόμαστε, τότε δημιουργούμε ένα διαφορετικό ψέμα για κάθε πρόσωπο ή ομάδα, με την ελπίδα ότι έτσι θα είμαστε αυτό που εκείνοι περιμένουν από μας …
- Λέμε ΨΈΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΑΣ ή δικαιολογούμε τις πράξεις μας. Λέμε, π.χ. «Μπορώ να αδυνατίσω όποτε θέλω. Απλά, δε θέλω να τώρα» …
- Συνηθίζουμε στα ψέματα, όταν λέμε ΌΤΙ ΘΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΚΆΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΆΝΟΥΜΕ. Όταν λέμε ότι η δουλειά μας θα είναι έτοιμη τη Δευτέρα και δεν είναι, τότε οι λέξεις μας γίνονται ψέμα. Όταν υποσχόμαστε βοήθεια ή συμμετοχή σε κάποια δραστηριότητα και δεν κρατάμε την υπόσχεσή μας, τότε οι πράξεις μας δε βρίσκονται σε αρμονία με τις λέξεις μας και επομένως δεν είναι ειλικρινείς …
Χωρίς καρδιά μα με μυαλό και σχέδιο φοράμε την μάσκα μας και αναλόγως παίζουμε τον θεατρικό μας ρόλο.
