Έλεος πια! Φτάνει! Ποιος είμαι εσύ που θα φωνάξεις, γαμιέσαι Μητσοτάκη; Ποιος είσαι;
Μη μου πεις ότι εργάζεσαι στο Δημόσιο, ή σε ΟΤΑ, διότι αν ναι, καλέ τι μας λες! Πού ήσουν όταν καιγόταν το όποιο μέρος σε όποια προηγούμενη κυβέρνηση; Που ήσουν όταν χαροπαλεύουνε ακόμη στον ιδιωτικό τομέα, με βασικό μισθό πείνας και μηδενική περίθαλψη; Που ήσουν να αιτηθείς περικοπή από τις παροχές σου για να συνεισφέρεις στον ιδιωτικό τομέα; Ξέρω ντρέπεσαι μα αδυνατείς να ξεβολευτείς.
Όσο για σένα στον ιδιωτικό τομέα, μην χαίρεσαι. Έχω και για σένα, να ακούσεις. Που ήσουν στις προηγούμενες εκλογές; Που ήσουν όταν στην Πάρνηθα βόλτα πήγαινες μα παρατημένα αυτοκίνητα, μα λάστιχα και σκουπίδια έβλεπες; Που ήσουν όταν για εθελοντισμό σε φωνάζανε, μα είχες άλλες δουλειές να κάνεις;
Γαμιέσαι Εσύ λοιπόν, Ελληνάρα!
Μάθε πρώτα τι σημαίνει Greece διότι τι λέξει Γραικός την έχεις αποβάλει από το λεξιλόγιο σου. Βαλκάνιε τύπε, απόγονε δεν ξέρω και εγώ ποιανού. Μην τολμήσεις να μου πεις για Αρχαία Ελλάδα, Ελληνάρα που έχεις μπερδέψει τον σταυρό με το κλαδί ελιάς.
Ξύπνα και πάψε να φέρεσαι σαν ζώο. Δεν χρειάζεται αίμα, δεν χρειάζεται να βρίσεις, να απολύσεις να καταδικάσεις, να σβήσεις, να τιμωρήσεις, για να χορτάσεις δικαίωση.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να σηκωθείς από τον καναπέ και να πεις ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Να οργανωθείς με όποιο πολίτικό κόμμα επιθυμείς και με την ενεργή συμμετοχή σου, να διεκδικήσεις το καλύτερο δυνατό για την κοινωνία σου.
Να συμμετέχεις φίλε μου, διότι τι να σε κάνω αν απλά ψηφίζεις και αγνοείς τι ψηφίζεις. Άραγε έχεις πάει ποτέ σε ένα Δήμο να δεις με τα μάτια σου, ότι σημασία δεν έχει το κόμμα, μα ο άνθρωπος. Η κακή νοοτροπία και συμπεριφορά εκάστου δημοσίου υπαλλήλου δεν έχει χρώμα ή πολιτική θέση
Άντε συνέχισε να Σωπαίνεις.
Τι έγινε ταράχθηκες;
Σε πρόσβαλα;
Μήπως δεν είμαι του επιπέδου σου;
Ναι μπορεί τελικά να μην είμαι!
Βλέπεις εγώ την γόπα την μαζεύω από την παραλία, στο κάμπινγκ μαζεύω και τα σκουπίδια σου. Όταν δίπλα δε σε ζώα, τα χαϊδεύω, τα ταΐζω, τα φροντίζω. Όταν σε συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, τον αγκαλιάζω. Όταν πιστεύω σε κάτι διαδηλώνω με ομοϊδεάτες μου. Μα το κυριότερο, σε σέβομαι Νεοέλληνα, ακόμη κ’ όταν βλέπω πόσο μαλάκας γίνεσαι. Σε σέβομαι, δεν σε βρίζω. Εσύ που είσαι διαφορετικού επιπέδου γιατί βρίζεις;
Σου θυμίζω πως περιέγραφε τον ΝεόΕλληνα ο Πανούσης το 1993 στο ομώνυμο τραγούδι του και αν αγρίεψες, υπομονή. Τώρα θα ξεκινήσει το χειρότερο ίσως πρωτάθλημα του Δυτικού κόσμου και θα βρείς ευκαιρία να τα σπάσεις εκεί. Αν πάλι είσαι πιο πολιτικοποιημένος υπομονή, έρχεται η 17 Νοέμβρη.
Φτάνει πιά! Πρώτοι στο βρισίδι, τελευταίοι στην λήψη ευθυνών.
Χρειαζόμαστε πολιτικές θέσεις – προτάσεις, και γενναίες αποφάσεις για το αύριο. Πρέπει επιτέλους να δράσουμε για το καλό του συνόλου, του τόπου, της φύσης μας. Πρέπει να αφήσουμε πίσω τον μανδύα του βολεμένου και να βρούμε μαζί την έξοδο από το τούνελ. Πρέπει πρώτα εμείς να αλλάξουμε και μετά να περιμένουμε αλλαγή στο κράτος. Διότι αγαπημένε μου συμπολίτη, το κράτος είμαστε εμείς και μόνο μαζί μπορούμε!
